Święci apostołowie

Jak już poprzednio wykazałem, Jezus wielokrotnie obiecywał swym uczniom - apostołom, że gdy obejmie wreszcie władzę w Jerozolimie, to zapewni im również wielkie dostatki i udział w rządzeniu. Był to istotny motyw, dlaczego za nim poszli i mu pomagali. Jednak wizja przyszłych awansów wywołała wśród nich pewną nieoczekiwaną reakcję (nieoczekiwaną jak na świętych, ale normalną wśród zwykłych ludzi). Kilku najbardziej ambitnych apostołów zaczęło rywalizować o pierwszeństwo w grupie. W ich ocenie wywalczenie wyższego statusu, uzyskanie już teraz miana najważniejszego ucznia, mogło mieć wpływ na dostęp do przyszłych zaszczytów i dóbr. Jezus miał z tego powodu poważne problemy z utrzymaniem jedność zespołu, koniecznej w obliczu spodziewanych zagrożeń:

Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był w domu, zapytał ich: „O czym rozmawialiście w drodze?”. Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy. On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: „Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich” (Mk 9, 33 - 35).

Jeszcze wyraźniej problem ten został przedstawiony zarówno przez Marka, jak i Mateusza (20, 20-23) w rozdziale zatytułowanym Synowie Zebedeusza, opisującym sytuację, gdy dwaj apostołowie, bracia Jakub i Jan, zwrócili się do Chrystusa z prośbą:

Rzekli Mu: „Użycz nam, żebyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po prawej, drugi po lewej Twej stronie”. Jezus im odparł: „Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?”. Odpowiedzieli Mu: „Możemy”. Lecz Jezus rzekł do nich: „Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale dostanie się ono tym, dla których zostało przygotowane”. Gdy dziesięciu pozostałych to usłyszało, poczęli oburzać się na Jakuba i Jana (Mk 10, 37-41)

Informacji o kłótniach i sporach między apostołami jest w ewangeliach znacznie więcej, na przykład u Mateusza (18, 1-4) oraz Łukasza (9, 46-48) i aby zobrazować je, to tylko jeszcze jeden cytat z Łukasza:

Powstał również spór między nimi o to, który z nich zdaje się być największy (Łk 22, 24).

Bardzo proszę zapamiętać tę zawziętą rywalizację między apostołami, a nawet wrogość jaką między niektórymi z nich panowała. Całą historię Jezusa znamy tylko za pośrednictwem opowieści uzyskanych od apostołów, a przede wszystkim od jednego z nich, Szymona Piotra. On był jednym z najbardziej zawziętych konkurentów w tej grupie; jego osobowość i nienawiść do niektórych z ważnych bohaterów Ewangelii, bardzo zamazała obraz prawdziwych wydarzeń – przy ich analizie i wyjaśnianiu trzeba będzie to bardzo mocno uwzględniać.